Zaterdag 7 september 2024, ik heb geen wekker nodig vanochtend om ervoor te zorgen dat ik om 09:30 uur in Den Helder ben. Dit wordt mijn eerste tocht op groot water, en de combinatie van spanning en opwinding zorgt ervoor dat ik ruim voor 7 uur naast mijn bed sta. Mijn kajak ‘Tuimelaar’ staat al op de auto, mijn peddel en andere spullen voor een dag op open water liggen sinds donderdagavond klaar. Ik neem alles voor de vierde keer door om te checken of ik niets vergeten ben. Broodjes smeren, thermoskan vullen, goed ontbijten, en dan op naar de verzamelplaats in Huisduinen!
Bij aankomst, ruim een halfuur te vroeg, staat Axel, een van de tochtleiders voor vandaag, reeds geparkeerd en kijkt rustig uit over het water richting Noorderhaaks. Vandaag gaan we een tocht maken vanuit Huisduinen, langs de TESO-aanlegplaats en de Marinehaven van Den Helder om vervolgens een overtocht te maken naar Texel en dan terug richting onze instapplaats onderaan de imposante dijk. Langzaam maar zeker druppelen de overige 13 deelnemers binnen, en in een mum van tijd ligt de grasstrook bovenaan de dijk vol met een kleurrijke verzameling zeekajaks en bijbehorend materiaal. Handen worden geschud en oude bekenden geven elkaar een knuffel. Het teamgevoel is er vanaf het eerste moment, dat stelt me gerust. Vanuit KV Flevo in Hoorn, waar ik sinds september 2023 lid ben, heb ik verschillende oefendagen met ervaren grootwater vaarders Rick en Nico bijgewoond om o.a. reddingstechnieken te leren en in de korte golven van het Markermeer te peddelen. Ook al is het weer heel rustig, ik kijk uit over het gebied waar de Waddenzee en Noordzee elkaar ontmoeten, en het lijkt heel andere koek dan de Hoornse Hop. Ik heb enorm veel zin om hier meer te leren.
Na een goede briefing van Karien, onze tweede tochtleider en -organisator voor vandaag, stappen we allemaal in onze vaartuigen en gaan te water vanaf een piepklein strand (het is bijna hoogwater). We verzamelen onder het oplettende oog van een zeehond die is komen kijken wie we zijn. Een super begin van de tocht!
Eenmaal op het water heb ik het gevoel dat ik in een wasmachine vaar, niet vanwege de wind (er is vandaag amper een zuchtje wind) of golven (evenmin als de wind) maar vanwege het samenkomen van wateren uit de Noord- en Waddenzee, ‘Helsdeur’ heet dit stukje water . Het is heel bijzonder om dit voor het eerst mee te maken en even wennen na slechts een paar minuten op het water. Na een paar honderd meter zitten we weer in rustiger vaarwater en koersen we oostwaarts richting de havens van Den Helder. Het is weekend en de TESO-veerdienst vaart om het halfuur met twee schepen. We wachten geduldig tot de afvaart vanaf Texel aanmeert in Den Helder, voordat we door peddelen en de ingang van de Marinehaven kruisen. Door het ontbreken van wind is het rustig op het water, dit is geen weer om te zeilen. Hier en daar varen wel snelle motorboten, maar we hebben er geen last van gelukkig. Onze overtocht naar Texel verloopt heel vlak, vlot en veilig. Misschien komt het door mijn eigen eiland afkomst (Groot-Brittannië) maar het maken van een overtocht naar een nieuwe ‘landmassa’ heeft iets heel bijzonders. Bij het aanlanden op Texel straal ik van geluk en heb ik het gevoel dat ik een bijzondere reis heb gemaakt, ook al is het maar een paar korte kilometers.
Karien heeft nabij onze lunchplek, net buiten de NIOZ-haven, netten en emmers verstopt zodat we ‘zeebeessies’ kunnen zoeken, vangen, bewonderen en uitleg erover krijgen. Nadat iedereen hun brood heeft opgegeten wordt er enthousiast langs het strandje, in het water en op het talud naar zeeleven gezocht. Binnen tien minuten hebben we strandkrabben, Noordzeegarnalen, zeesterren, alikruiken en mosselen verzameld. Karien geeft een fascinerende uitleg over hoe deze Waddenbewoners hun leven doorbrengen.
Terwijl we gebiologeerd naar onze vangst staan te kijken, is het tij gekeerd en de eb ingezet. De Waddenzee begint leeg te stromen en opeens is het rustige water waarop we voor de lunch peddelden, omgetoverd tot een stromende, golvende speeltuin voor zeekajaks! Iedereen staat te popelen om deze natte rollercoaster te rijden en we zijn snel weer op het water en aan het genieten. Stroomafwaarts met flinke snelheid…keren… en dan surfend en bukkend weer stroomopwaarts; heerlijk! Opeens hoor ik een plons achter me. Ik kijk over mijn schouder en zie René verdwijnen, waarna hij snel weer naast zijn kajak boven water komt. ‘Capsize, capsize, capsize!’ wordt er geroepen, en binnen twee tellen is Siem naast René om een vlotte redding uit te voeren. ‘Even checken of iedereen scherp was,’ lacht René, weer in zijn kajak, terwijl we verder varen langs de zuidkust van Texel.
Opnieuw wachten we op de TESO-boot, deze keer bij de aankomst op Texel vanuit Den Helder, voordat we doorpeddelen richting boei T3 in de Marsdiep. ‘Achter de boei verzamelen!’ roept Karien, wanneer we bij de grote rode boei aankomen. ‘Waarom vaart de boei zo hard van me weg?’ denk ik als het, voor mijn gevoel, voorbij stoomt met een grote snelheid en flinke boeggolf. Als je met de stroom meevaart, is het makkelijk om de kracht en snelheid hiervan te vergeten. Dit is weer een indrukwekkende ervaring!
We besluiten als groep om ook een bezoekje te brengen aan de Razende Bol, voordat we het Marsdiep weer oversteken richting Huisduinen. Op zo’n zonnige dag kunnen we Noorderhaaks natuurlijk niet links laten liggen. We varen het strand op en het lijkt wel de Cariben, er klinkt zelfs een heerlijke ‘dub reggae’ soundtrack van andere bezoekers verderop op het strand, zijn we opeens in Barbados? Ik rol het water in om af te koelen; het is inmiddels ook Caribisch warm en ik zweet me kapot in mijn neopreen shorty en reddingsvest.
Al te snel moeten we weer varen en Axel bepaalt de koers, rekening houdend met de nog sterke stroming, terug naar ons startpunt waar het strandje inmiddels fors groter is geworden. We ronden een geweldige dag af met een debriefing, een zalig zwempartijtje en vrolijke vaarwels onderling. Een perfecte manier om voor het eerst kennis te maken met groot water. Veel dank aan Karien, Axel en alle deelnemers, hopelijk varen we binnenkort weer samen ergens!
Groetjes!
James